Mgławica Serce (IC 1805), Melotte-15 (Ha,SII,OIII)
Otwarta gromada gwiazd w centrum tego zdjęcia jest znana jako Melotte 15 i jest osadzona w centralnej części znacznie większej świecącej mgławicy znanej jako Mgławica Serce. Ta sękata struktura to ogromny obszar świecącego zjonizowanego wodoru, w którym chmury pyłu i gazu są rzeźbione przez intensywne ciśnienie wiatru słonecznego i promieniowanie ultrafioletowe z masywnych gorących gwiazd tworzących gromadę Melotte 15… więcej
Ewangeliczna opowieść o Mędrcach ze Wschodu wprowadza nas w subtelną przestrzeń sensu, który nie jest w pełni wyrażony, ale intensywnie odczuwalny.
W duchu filozofii implicite Eugene’a Gendlina można odczytać tę historię jako proces eksploracji tego, co pojawia się na granicy świadomości – tego, co jest jeszcze nieznane, lecz nosi w sobie potencjał, by zostać odkryte i przemienione.
Gwiazda jako obecność implicite
„Ujrzeliśmy jego gwiazdę na Wschodzie…” – to początkowe zdanie Mędrców wyraża doświadczenie, które można porównać do pierwszego momentu, w którym coś niejasnego zaczyna być odczuwane.
W filozofii implicite gwiazda nie jest tylko obiektem, lecz wydarzeniem w naszym ciele – „sensem” będącym częścią większego kontekstu, który nas wykracza, a jednocześnie zaprasza do podjęcia drogi.
Gwiazda nie tłumaczy się sama. Nie wyjaśnia, gdzie dokładnie prowadzi ani co oznacza. Wskazuje, ale nie zamyka w definicji. Tak działa implicite – jest obecne w tle, jako coś więcej niż to, co wyrażone, coś, co domaga się „carrying forward” w naszych myślach, uczuciach i działaniach.
Droga jako proces otwierania sensu
Mędrcy podejmują podróż – nie wiedzą, dokąd dokładnie zmierzają, ale zaufanie wobec tego, co implicitnie odczuwają, każe im wyruszyć. Ich droga, pełna pytań i niepewności, przypomina proces filozoficznego i egzystencjalnego badania, które Gendlin opisuje jako „working with felt sense” praca z felt sense.
Ważne jest, że podróż Mędrców odbywa się w dialogu – pytają, słuchają, poszukują. To oddaje dynamikę pracy z implicite: pozwalamy, by pytania wyłaniały się same, zamiast narzucać gotowe odpowiedzi. Gwiazda nadal prowadzi, ale jej światło rozprasza się w spotkaniach z Herodem, uczonymi w Piśmie, tekstami prorockimi. Sens nie powstaje w izolacji – otwiera się w ruchu, w relacji.
Spotkanie jako moment carrying forward
Gdy Mędrcy wreszcie docierają do Betlejem, opowieść osiąga moment, który w języku filozofii implicite można nazwać przejściem sensu w nową jakość.
Gwiazda „zatrzymuje się” – coś, co było dynamiczne i otwarte, teraz skupia się w konkretnej formie. Wchodzą do szopy, widzą Dziecię z Matką, oddają pokłon i składają dary.
To, co było implicitnie odczuwane, staje się jawne – ale nie w pełni zdefiniowane czy zamknięte. Dziecię pozostaje Tajemnicą. Darowanie złota, kadzidła i mirry można odczytać jako odpowiedź na to, co implicite wyłania się w tej chwili – gest, który wyraża więcej, niż można ująć słowami.
Gendlin mówił, że „carrying forward” to nie tylko odkrywanie sensu, ale jego przemiana w nowy sposób bycia. Mędrcy, klękając i darując, nie tyle rozwiązują tajemnicę, co otwierają się na jej głębszy wymiar.
Powrót inną drogą – transformacja i nowy kontekst
Po spotkaniu z Dziecięciem Mędrcy wracają do swojej ojczyzny inną drogą. W filozofii implicite jest to metafora zmiany całego kontekstu. Kiedy implicite znajduje swoją formę, coś w naszym życiu się przesuwa – droga, którą wcześniej szliśmy, przestaje być odpowiednia.
To nie znaczy, że wszystko staje się jasne. Jak mówi Gendlin, każde „carrying forward” rodzi kolejne pytania, nowe pola implicite, które otwierają kolejne możliwości. Mędrcy wracają przemienieni, ale nie w sposób, który można by opisać jako zakończenie – ich podróż trwa, tyle że teraz odbywa się na innym poziomie.
Mędrcy w nas – zaproszenie do nowego sposobu bycia wewnętrznego
Historia Mędrców to coś więcej niż opowieść o wydarzeniu historycznym. Jest to metafora naszej egzystencji, zaproszenie do życia w dialogu z implicite. Jakie „gwiazdy” pojawiają się w naszym ciele? Jakie pytania są w nas żywe, choć jeszcze bez odpowiedzi?
W duchu filozofii implicite warto pytać nie tylko „co?” i „dlaczego?”, ale przede wszystkim: „Jak ta gwiazda mnie porusza?” Wędrówka Mędrców staje się inspiracją do tego, by podążać za tym, co subtelne, nieuchwytne, ale prawdziwie żywe – za tym, co nieustannie nas wykracza, prowadząc ku nowemu życiu.
Szerokiej drogi 🙂
© Instytut Obecności 2024