ZAŁOŻENIA SZKOŁY BYCIA WEWNĘTRZNEGO (SZKOŁY OBECNOŚCI)
inspirowane A Process Model – Eugene Gendlina
- Jedność ciała i środowiska jako podstawa bycia
SBW postrzega ciało i środowisko jako nierozłączne elementy jednego procesu. Każdy aspekt naszej egzystencji – od oddychania po sposób, w jaki doświadczamy przestrzeni – jest wynikiem tej jedności. Oddychanie jest tu doskonałym przykładem: ruch klatki piersiowej i przepływ powietrza nie są odrębnymi zdarzeniami, lecz jednym, nierozerwalnym procesem. Dzięki temu podejściu uczymy się widzieć świat nie jako zbiór odrębnych elementów, ale jako dynamiczną całość, w której wszystko jest ze sobą powiązane. To przekonanie jest podstawą do odkrywania harmonii pomiędzy sobą a otoczeniem.
- Percepcja rozwijająca się z interakcji
W przeciwieństwie do tradycyjnych teorii poznania, które zakładają, że percepcja jest punktem wyjścia do zrozumienia rzeczywistości, SBW twierdzi, że percepcja rozwija się z interakcji między ciałem a środowiskiem. Nasze zmysły nie odbierają tylko danych sensorycznych – takich jak kolory czy dźwięki – ale tworzą znaczenia w kontekście naszych działań i potrzeb. Widząc sofę, nasze ciało „wie”, że jest to miejsce, na którym można usiąść, odpocząć, lub które trzeba ominąć, by nie wpaść na nie w ruchu. Ta całościowa percepcja nie jest wynikiem analizy, ale integralnym doświadczeniem ciała w interakcji ze światem.
- Cielesne wiedzenie jako źródło głębokiego rozumienia
Ciało nie tylko odczuwa, ale też „wie” w sposób, który wykracza poza język i koncepty. Jest to forma intuicyjnego rozumienia, które pozwala nam podejmować decyzje i reagować na sytuacje nawet wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie ich w pełni wyrazić słowami. Przykładem tego jest sytuacja, gdy czujemy, że coś jest „nie tak”, ale nie wiemy jeszcze, co dokładnie. SBW uczy, jak zauważać i ufać tym subtelnym odczuciom, które często prowadzą nas do głębszych wniosków i nowego rozumienia.
- Procesualna natura rzeczywistości
W rzeczywistości postrzeganej przez SBW wszystko jest procesem, a każde zdarzenie jest jednocześnie krokiem ku przyszłości. Procesy, takie jak jedzenie, sen czy relacje międzyludzkie, są cyklami, które wzajemnie się implikują. Na przykład głód prowadzi do jedzenia, które z kolei umożliwia regenerację, a ta prowadzi do nowych działań. Rozumienie procesualnej natury rzeczywistości pozwala zobaczyć życie jako dynamiczny i otwarty system, w którym zmiana jest nieodłącznym elementem.
- Odkrywanie znaczenia poprzez odczucia cielesne
SBW zakłada, że znaczenia nie są narzucane z zewnątrz, ale wyłaniają się z odczuć cielesnych powstających w interakcji z otoczeniem. Proces focusingu, który uczy pracy z tymi odczuciami, pozwala na przeżycie „przesunięcia odczuwalnego” (felt shift). Jest to moment, w którym nasze odczucie zmienia się, prowadząc do głębszego zrozumienia sytuacji lub problemu. To narzędzie jest niezwykle wartościowe w terapii, rozwoju osobistym i kreatywności.
- Promocja nowego paradygmatu
SBW proponuje podejście oparte na cielesnej jedności ciała i środowiska.
Dzięki tej jedności możliwe jest autentyczne poznanie świata jako żywego i dynamicznego procesu.
- Precyzja bez słów: siła niewerbalnego odczucia
Cielesne odczucia, choć często niewerbalne, są niezwykle precyzyjne i bogate w treść. Kiedy skupiamy uwagę na tych odczuciach, możemy odkryć ich głębsze znaczenia i znaleźć nowe sposoby rozumienia siebie i świata. Przykład fenomenologicznego „przypominania” czegoś, co jest na „końcu języka”, pokazuje, że ciało ma dostęp do wiedzy, która wykracza poza to, co świadome. W SBW uczymy się zauważać i pracować z tymi odczuciami, otwierając drzwi do nowych możliwości.
- Otwieranie nowych przestrzeni dla rozwoju
SBW umożliwia odkrywanie nowych przestrzeni dla rozwoju poprzez uważne słuchanie cielesnych odczuć. Ta praktyka otwiera drogę do nowych pomysłów, rozwiązań i znaczeń, które mogą być przełomowe zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. SBW inspiruje do poszukiwania głębszego kontaktu z samym sobą, relacjami z innymi i otaczającym światem.
- Dynamiczna natura obiektów i świata
Obiekty, które postrzegamy, nie istnieją jako stałe byty, ale są wynikiem procesu naszej interakcji z otoczeniem. Kanapa w pokoju nie jest tylko zbiorem kształtów i kolorów – nabiera znaczenia w kontekście naszego działania, np. jako miejsce odpoczynku lub przeszkoda w przejściu. SBW podkreśla, że rzeczywistość, którą postrzegamy, jest współtworzona przez nasze ciało i otoczenie, co daje nam możliwość bardziej świadomego wpływania na nasz świat.
- Praktyka cielesnej obecności
Centralnym elementem SBW jest praktyka i doświadczanie focusingu, który uczy i zaprasza, jak nawiązywać kontakt z cielesnymi odczuciami w ich przedwerbalnym stanie. Poprzez focusing uczymy się, jak z uważnością i ciekawością badać to, co czujemy, i pozwalać, by prowadziło nas to do nowych słów, znaczeń i działań. Praktyka ta wspiera rozwój wewnętrznej harmonii, głębszego zrozumienia siebie oraz autentycznych relacji z innymi. Dzięki niej uczymy się być w pełni obecni w swoim życiu.
Każdy z powyższych punktów tworzy fundament dla Szkoły Bycia Wewnętrznego, która inspiruje do głębszego zrozumienia siebie i rzeczywistości oraz do życia w pełnej harmonii z otoczeniem.
SBW to przestrzeń, w której teoria spotyka się z praktyką, a filozofia i duchowość z codziennym doświadczeniem.
© Instytut Obecności 2024