Wyobraź sobie, że wchodzisz do nieodkrytego lasu, gdzie każdy krok przynosi coś nowego: szmer liści, zapach wilgotnej ziemi, migoczące światło między drzewami. Ten las to twoje życie, a każdy jego zakamarek kryje nieskończone znaczenia. Gene Gendlin, zaprasza nas, byśmy spojrzeli na siebie jak na żywy krajobraz, w którym ciało odgrywa kluczową rolę – jak kompas wskazujący drogę.
W tradycyjnym podejściu do myślenia – nazwanym przez Gendlina „modelem en#1” – świat postrzegano jako gotową scenę, gdzie wszystko było ustalone. Kolory, dźwięki, przedmioty – wszystko zdawało się istnieć niezależnie od nas, czekając na odkrycie. Tymczasem Gendlin proponuje coś zupełnie innego: „Świat to nie scena – świat to my sami, w nieustannym tańcu z otoczeniem”. W nowym modelu bycia wewnętrznego, „en#2”, ciało i środowisko nie są oddzielnymi bytami. Są jednym wydarzeniem, splecionym w nieskończonej interakcji.
Zatrzymaj się na chwilę i pomyśl o momencie, w którym wstrzymujesz oddech, bo coś cię porusza. Czy to strach, czy ekscytacja – twoje ciało czuje świat tak głęboko, że staje się jego częścią. Jak pisze Gendlin: „Rozszerzanie się klatki piersiowej i wchodzenie powietrza są tym samym wydarzeniem”. Twoje ciało jest jak instrument, który reaguje na każdą nutę rzeczywistości.
Szept implicite
Gendlin wprowadza pojęcie „implicite” – coś ukrytego, potencjalnego, co czeka na wyrażenie. Implicite to jak szept lasu, mówiący, że za następnym drzewem kryje się polana lub strumień. To wszystko, co jeszcze nie zostało nazwane, a jednak jest odczuwane. Kiedy stoisz na progu decyzji i czujesz napięcie, to właśnie felt sense wskazuje, że coś w tobie próbuje znaleźć głos. „To, co implicite, zawsze implikuje kolejne kroki”. Twoje ciało zna drogę, zanim jeszcze potrafisz ją nazwać.
Pomyśl o dziecku, które pierwszy raz znajduje pierś matki. Dla niego matka nie jest czymś zewnętrznym – jest częścią jego świata, kontynuacją życia. „Ciało wchodzi w interakcję ze swoim środowiskiem; ciało dziecka i środowisko dziecka są tym samym wydarzeniem”. W każdej chwili nasze ciało interpretuje świat, nie przez suche fakty, lecz przez żywe doświadczenie.
Otwieranie ścieżek
Ten nowy sposób bycia wewnętrzego uczy nas, że rzeczywistość nie jest czymś, co istnieje niezależnie od nas. Jest procesem, w którym uczestniczymy całym sobą – ciałem, umysłem, sercem. Jak pisze Gendlin: „Nowe nie jest jedynie przegrupowaniem starych jednostek, ale świeżym krokiem w implicitnym przenoszeniu naprzód”. Każda chwila jest jak węzeł w sieci życia, z którego rozchodzą się nieskończone możliwości.
Zastanów się nad chwilą, która zmieniła twoje spojrzenie – rozmową, spotkaniem, decyzją. To właśnie implicit w działaniu, w którym ciało i otoczenie współtworzą nowe ścieżki. „Implicite jest odczuwane w ciele. Jest to żywa świadomość, poczucie bycia swoim własnym ciałem w danej chwili, które zawiera w sobie nieskończone potencjały dalszego przenoszenia życia naprzód”.
Twoje ciało jako kompas
Wyobraź sobie las twojego życia, który nigdy nie przestaje się rozwijać. Każdy krok otwiera nowe ścieżki, każdy oddech zaprasza do głębszego kontaktu ze światem. Twoje ciało jest żywą mapą, pełną ukrytych znaczeń, gotowych do odkrycia, jeśli tylko pozwolisz sobie wsłuchać się w jego szept. W tej delikatnej, a zarazem potężnej interakcji między ciałem a światem znajduje się klucz do nowego sposobu bycia – pełnego, twórczego i prawdziwego.
Źródła:
1.Gendlin, Eugene T. A Process Model. New York: The Focusing Institute, 1997.
2.Gendlin, Eugene T. Focusing. New York: Bantam Books, 1978.
3.Gendlin, Eugene T. Thinking at the Edge. New York: The Focusing Institute, 2004.
4.Gendlin, Eugene T. Experiencing and the Creation of Meaning. Evanston: Northwestern University Press, 1962/1997.
Zaproszenie do rozwoju wewnętrzego…
Zapraszam do Szkoły Bycia Wewnętrznego – przestrzeni odkrywania siebie, gdzie uczymy się czerpać z wewnętrznej mądrości ciała i otwierać na nowe możliwości. To podróż ku autentycznemu życiu i głębokiemu znaczeniu.
Dołącz i odkryj, jak przenieść swoje życie naprzód! więcej…
© Instytut Obecności 2024